Langs de zuidkust..

Hallo lieve allemaal!

Wat leuk dat jullie ons blog volgen, dank voor alle reacties! 

Bij Reykjavik begon ons avontuur pas, vanaf daar gaan we met onze camper het eiland rond, op naar de Zuidkust....

We hebben ons een beetje verkeken op de afstand naar de haven. Dat doen we wel even. Uh...da’s toch een kilometer of zeven met een smurf van drie. Drie maal raden waar die zich het grootste gedeelte bevindt, juist ja, op de nek van papa of mama! Uitgeteld komen we uiteindelijk aan in de haven. Zelden zo blij om ons wagentje weer te zien! 

Eerst naar de Bonus (de IJslandse Jumbo). De ervaring leert dat supermarkten hier zeldzamer zijn dan zomerse dagen, dus laden we de camper tot de nok toe vol. En dan gaan we eindelijk op pad. 

Bij Geysir maken we een tussenstop. Tess kan geen genoeg krijgen van Strokkur, het kleine broertje van Geysir, die op hoogseizoen schema elke vijf minuten de toeristen vermaakt met een uitbarsting. 

Op de camping iets verderop zien we allerlei soorten kampeerders. De rasoptimist, met tent. Caravans die de route du Soleil gewend zijn, compleet met voortent, schotelantenne en skottelbraai, nog een Nederlandse camper en kampeerders die met een huurbak van Kuku campers rijden met dubieuze uitspraken erop geplakt als ‘don’t stink and drive’. Wij parkeren ons bakkie ertussen. Er gaat niets boven je eigen camper! 

Van collega Roger ontvang ik een stukje uit de Engelse krant. IJsland beleeft de slechtste zomer sinds 1914. Dat hebben wij weer haha! Een beetje geluk moet je hebben in het leven! 😂 Maar terwijl Roger zich bezighoudt met beestjes in koffiemachines (ja, echt!) zit ik aan een kop thee met uitzicht op een geiser. Vanuit het zijraam zie ik Strokkur zijn kunsten vertonen aan bewonderende toeristen. Met een beetje geluk vinden we nog wat zon op het eiland, maar anders zijn we, in tegenstelling tot een aantal stakkers op de camping, in ieder geval gezegend met een warme douche en verwarming aan boord. 

De volgende ochtend staat Gulfoss (foss= IJslands voor waterval) op het programma. Gulfoss is onderdeel van de zogenaamde Golden Circle. Dat wil zeggen dat het een attractie is die je, tezamen met nationaal park Thingvellir en Geysir, op een dagtrip vanuit Reykjavik kunt doen. En ja hoor, hordes Japanners, Chinezen en Europeanen verdringen zich om de mooiste foto van Gulfoss te maken terwijl de regen op ze neerdaalt als wilde God zelf testen hoe graag ze die waterval willen vastleggen! Marc en ik hebben de afspraak gemaakt dat we bij meer dan twee tourbussen gaan rijden, dus zijn we snel weg. 

In Fludir heerst nog rust bij de Secret Lagoon. We hijsen ons in zwemkleding en laten het lijf zakken in weldadig water van een graad of veertig. Genieten!!!!! Tess vindt het ook super. Voordat het druk wordt rijden we eind van de middag richting Vik. Onderweg komen we nog langs twee hoogtepunten van de Zuidkust, maar zowel bij de Seljalandsfoss als de Skogafoss is het busjes tellen dus rijden we door. 

We kamperen in Vik. Tot een aantal jaar geleden was de enige vorm van civilisatie hier de N1 (de IJslandse BP), maar nu hoef je niet bang meer te zijn dat je terug moet naar Reykjavik als je een pak melk vergeten bent. Een supermarkt, outdoorzaak en meerdere hotels hebben zich hier inmiddels gevestigd. Als het opklaart pakken we ons dik in voor een wandeling over het zwarte zandstrand. In combinatie met de witte branding levert dat prachtige plaatjes op! 

We verwachtten al dat de populaire zuidkust druk zou zijn, daarom rijden we de route speciaal tegen de klok in. Beter eerst de drukte en dan rust dan andersom. Ook Reynisfjara beach is ontdekt, maar God wat is het mooooi! Hoge rotsen, basaltzuilen, grote grotten, zwart zand en een woeste branding. De puffins vliegen boven ons hoofd (buiten bereik van de toch geen kleine telelens zelfs) en sterns jagen op de kliffen. Eigenlijk willen we ook nog naar Dyrholaey om de puffins van dichtbij te bewonderen, maar de weergoden beslissen anders. 

We maken nog een stop bij Fjadrargljufur Canyon (probeer dat maar eens drie keer achter elkaar te zeggen..)en kamperen in het Skaftafell Nationaal Park. Hier vind je meer gletsjers per vierkante kilometer dan inwoners. 

Op de camping begint voor de derde keer op rij de ‘camperdans’. Stap 1: wij zoeken een plek op een veld, zo ver mogelijk bij anderen vandaan. Stap 2: de nieuwkomers doen hun best om zo dicht mogelijk bij je te komen staan. Stap 3: de staarwedstrijd. Tegenpartij kijkt naar wat er op je bord ligt. Stap 4: we trekken het luikje dicht, staren terug (gewonnen!) of verhuizen (verloren, tegenpartij wint). Kennelijk zijn wij niet van die kuddedieren. En aangezien de campings hier over het algemeen weidegronden zijn waar een kudde van zo’n 1000 schapen makkelijk verdwaalt snappen we het ‘gezellig bij elkaar staan’ ook echt niet! 

De buren van vandaag zijn wel een eervolle vermelding waard. Een Dacia Duster met een dakkoffer. Dat noemen ze hier een ‘compacte camper’ 🙀

We hebben medelijden met ze. Het is buiten een graad of negen. Hij zit in een beslagen auto met jas aan een boek te lezen, zij is van pure ellende de slaapzak ingekropen om half tien.

Overigens is het camperen hier wel helemaal fantastisch! Vandaag staan we ook weer op een geweldige plek met uitzicht op een van de gletsjertongen van de Vatnajokull. Skaftafell voelt een beetje als thuiskomen. Het ruikt hier naar de Texelse duinen, maar dan met uitzicht op een bak ijs en een hoop zwart zand. 

We slapen uit, ontbijten uitgebreid , rommelen in de camper en besluiten hier nog een nachtje te blijven. Tess geniet van een ochtendje in pyjama. 

In de verte lonkt blauwe lucht. En het komt deze kant op! Tijd om de bergschoenen aan te trekken en naar de Skaftafellsgletsjer te lopen. Je kunt bijna tot aan de gletsjertong lopen. Ondanks dat ook hier de klimaatverandering zorgt voor krimpende ijsmassa’s, kijken we toch al gauw tegen een ijswand van dertig meter hoog aan. Mooi! Terwijl wij genieten van het zonnetje en het uitzicht doet Tess een wedstrijdje stenen gooien. Een dikke Amerikaanse blijkt onze foto’s te photobomben, maar ook dat mag de pret niet drukken! Daarna languit in de camper. Broodje eten, boekje lezen en achter glas bruin worden van een heerlijk zonnetje! Het is tenslotte vakantie...