Het noorden en de woeste Westfjorden

Het noorden onthaalt ons met een flinke bak regen. We zien nog niet zoveel met de ruitenwissers op standje noodweer, maar we ruiken dat we in de buurt komen van Myvatn. De onmiskenbare zwavellucht komt ons tegemoet. 

Op camping Hlid hebben we het laatste - enigszins- rechte plekje op een harde ondergrond. Vlakbij ons zit een niet zo blije kampeerder in een camper van Happy Campers (ja, echt) zijn handen te warmen aan een gasbrander. Daar heeft Happy Campers vast iets over opgenomen in de voorwaarden...

Relaxed wakker worden, ontbijten en rommelen en dan maar eens erop uit. We kennen deze regio van een eerder bezoek, maar toen lag er een dik pak sneeuw en zag het er totaal anders uit. Het solfatarenveld bij Namaskard lijkt wat platgetrapt, maar de nog smeulende lava bij Krafla is indrukwekkend en mooi! Tussen 1975 en 1984 zijn er negen kleine erupties geweest en her en der komt nog steeds warme stoom uit de aarde. Terwijl Marc en Tess in de camper even bijkomen tijger ik de Viti krater nog even op. Je kunt deze helemaal rondlopen over de kraterrand, terwijl je uitkijkt over het hele gebied en een blauwgroen kratermeer. Waanzinnig! 

Op het parkeerterrein spotten we een Koreaans stel, zij in een wit rokje met een koffer naast de auto. Wit rokje???? Ja dus! Even voor jullie beeld: op deze locatie reikt de modder en het gravel nog net niet tot je knieën! Hij heeft vast een verrassingsreisje geregeld. En gezegd ‘pak maar wat leuks  in, komt goed’ 🙀

We gaan ook nog even naar Grjotagja, inderdaad, zoals de naam al doet vermoeden, een grot. Maar niet zomaar een grot, deze is gevuld met warm water en wederom gebruikt op de set van Game of Thrones. De oplettende kijker herkent deze als de grot die ontheiligd werd door Jon Snow en Ygrit 😉. Voor wie daar niets mee heeft is het gewoon een prachtig plaatje. 

De dag erna brengen we voor een groot gedeelte drijvend in de Myvatn Nature Baths door, de Blue Lagoon van het noorden. We zijn er op tijd en het is lekker rustig. Het weer wordt steeds mooier en we kunnen buiten op het terras lunchen. Daarna gaan we op weg naar Akureyri. Tess is rozig na een paar uur zwemmen en ligt al snel te tukken. We wandelen door Akureyri terwijl Frankrijk het WK wint en installeren ons daarna op de camping. Dochterlief kijkt naar Dolfijnenmagie van Barbie en huilt dikke tranen als de film afgelopen is. In tegenstelling tot de bioscoop heeft de IPad gelukkig een replay button, dat is nou moedermagie! (Of bad parenting volgens sommigen). 

Terwijl in Nederland de temperaturen zomers blijven en van regen geen sprake is komt het in Akureyri weer met bakken naar beneden. De volgende dag is het KOUD! Een graad of zes maximaal. En het regent flink. Wat doe je als het takkeweer is in Akureyri? Juist ja, dan ga je winkelen! We gaan naar de shoppingmall waar Tess zich uitleeft in de indoor speeltuintjes en daarna gaan we naar de hoofdstraat. Bij 

Eymundsson hebben ze niet alleen veel mooie boeken, je kunt er ook even lekker zitten met een cappuccino en een brownie voor de liefhebber. Met wat nieuw leesvoer op zak beginnen we de volgende etappe, naar Hvammstangi. ‘s Avonds klaart het op en hebben we een prachtige zonsondergang boven de baai. Ondanks dat de zon wel ondergaat wordt het ‘s nachts niet donker waardoor je ritme ook wat kuren gaat vertonen. Om tien uur aan de koffie of on half een nog even een boekje lezen kan prima! 

De rit naar Flokalundur in de Westfjorden is op sommige plekken behoorlijk uitdagend, maar we hebben het weer mee. Strakblauwe lucht! In IJsland zijn ze niet zo van het betuttelen, dus rij je passen over zonder vangrail en kun je jezelf zonder al te veel moeite van een waterval storten. Als IJslanders bordjes, hekken en vangrails gaan plaatsen, dan moet het wel echt link zijn. En verder gaat men uit van een beetje verstand. Als het glad is rijd je niet te hard en zie je schapen op de weg dan rem je even of oefen je een slalom. Heel gewoon hier. 

Vlakbij de camping ligt Hellalaug, een natuurlijke hotpot aan zee. We hebben mazzel. Als wij de hotpot ingaan, gaan de Amerikaanse toeristen eruit. Een uur lang hebben we dit juweeltje voor onszelf, genieten! 

Dag twee in de fjorden slapen we uit en maken we een mooie wandeling langs de Pennagil canyon naast de camping. Daarna rijden we naar Raudasandur, IJslands voor rood zand. De weg er naartoe is een behoorlijk beroerde gravel weg en menig toerist kwam teleurgesteld uit bij een strand dat niet echt rood bleek, maar ‘gewoon’ goudgeel. Niet heel bijzonder voor de Europeaan misschien, wel voor de IJslander. Ook bijzonder is dat we hier, in tegenstelling tot de zwarte stranden, zeeleven vinden. Er liggen schelpen en door de verrekijker zien we een stuk of honderd zeehonden op de kust liggen. Een echte tip is het Kaffihus, heerlijke koffie en niet te vergeten wafels en chocoladetaart. Verrukkelijk! Omdat het eigenlijke strand pas ver voorbij de baai ligt proberen we wat dichterbij te komen. Tot onze verbazing blijkt zich daar een campsite te bevinden, en nog een hele goede ook! Ik sta buiten onder een heerlijk warme douche terwijl een spatje regen uit de lucht komt met uitzicht op een waterval mijn haar te wassen! Dit voelt als een soort van ultieme sauna/kampeer ervaring 😊. Het mooiste toilet ooit had uitzicht op Everest (hoewel het toilet duidelijk van mindere kwaliteit was dan gehoopt), maar deze douche verdient een zilveren medaille in de ‘reis badkamer experience’ klasse. We gaan slapen met prachtig uitzicht op de klif en het strand. Wat een superplek! Eigenlijk moeten we het niet verklappen natuurlijk, maar we stonden op de Melanes campsite, bonuspunten zijn te verdienen voor wie het op de kaart weet te vinden. 

Tip van de dag: geen eitjes los in de koelkast bewaren als je over gravelwegen rijdt! Het eigeel zat werkelijk overal 🙈. 

De dag erna stuiteren we over gravelwegen (zonder losse eitjes in de koelkast) door het binnenland van de Westfjorden naar de Dynjandi waterval. Dynjandi betekent zoiets als ‘donderend geraas’ en dat klopt wel. Na een mooie wandeling bij de waterval hobbelen we terug naar Flokalundur voor een laatste nacht in de Westfjorden. Het eind van onze reis komt langzaam in zicht..